2011: mijn jaar van de sociale media

2011 was voor mij het jaar van de sociale media. In januari had ik het gevoel dat ik begon achter te lopen. Overal hoorde je over Twitter, Facebook, Blogs, etc en ik was alleen actief op Hyves. Ik ben daarom in januari begonnen met Twitter en Facebook. Eerst om te ontdekken hoe het werkt en wat je ermee kunt, maar gedurende het jaar ben ik steeds actiever geworden.

Door het gebruiken van voornamelijk Twitter ben ik steeds enthousiaster geworden over de mogelijkheden. Sociale media is meer dan het uitwisselen van loze informatie over je dagelijkse beslommeringen (ik zet nu koffie, zo lekker naar de WC geweest, kan de pindakaas niet vinden in de ah, etc). Sociale media biedt mogelijkheden om informatie en kennis uit te wisselen, vragen te stellen en een digitaal netwerk op te bouwen. Dit gebeurd ook al volop op Twitter, Linkedin en Facebook.

Mijn enthousiasme is aangewakkerd door een Unconference van Netwerk Platteland over sociale media. Daar heb ik ervaringen van anderen gehoord, ideeën opgedaan, maar vooral andere enthousiaste Twitteraars ontmoet (die ook in het landelijk gebied actief zijn). Dat heeft mijn Timeline op Twitter voor mijzelf nog interessanter gemaakt, maar mij ook in de loop van het jaar veel volgers opgeleverd.

Op de Unconference hoorde ik ook voor het eerst over het boek Society 3.0. Een erg inspirerend boek. Op de website van Society 3.0 omschrijft Ronald van den Hoff het zelf mooi:
"Parallel aan onze fysieke werkelijkheid is er een nieuwe wereld ontstaan, de wereld van de (virtuele) sociale netwerken. En dat lijkt voor velen een vreemde en vooral hele snelle wereld. Maar dat geldt niet voor de mensen die al op die trein gesprongen zijn. Ik zeg altijd: Wanneer je naar een trein kijkt die voorbij komt gaat ie erg snel, maar als je zelf in die trein zit valt het opeens allemaal reuze mee. Dan is die trein zelfs een rustpunt. Een plek voor bezinning. Een plek om andere mensen te ontmoeten, een gesprek aan te gaan en te luisteren naar de verhalen van die andere mensen."

Het boek beschrijft hoe virtuele netwerken de wereld en ons werken gaan beïnvloeden. Zoals Gert Beinema het op zijn blog mooi omschreef: de techniek gaat ons dichterbij elkaar brengen dan dat we ooit als mens geweest zijn (of wordt de wereld juist het dorp, waarin iedereen elkaar kende en ieder met zijn ambacht waarde creëerde voor het dorp?). Het uitwisselen van informatie, delen of vinden van kennis, het opbouwen van een netwerk en het communiceren en maken van afspraken gaat zo ontzettend snel via sociale media dat dit een stevige impact gaat hebben op hoe we nu werken en samenwerken.

Ik ben overtuigd van de mogelijkheden, heb vele uren besteed aan sociale media, wat heeft mij dat opgeleverd dit jaar:
• een actief twitter account (zowel kwalitatief als kwantitatief groeiende);
• inzicht in voor welk doel je welke media (linkedin, facebook, twitter, blog) inzet;
• een blog 'in de steigers";
• eerste stappen met sociale media gezet met RBOI en collega's.

In 2011 heb ik dus grote stappen gezet. Ik wil mijn enthousiasme vasthouden en verder gaan met mijn ontdekkingsreis in de sociale media. De eerste doelen:
• verder bouwen aan mijn blog;
• collega's enthousiast maken en op weg helpen met sociale media;
• waarde halen uit mijn netwerk door een mooie samenwerking via sociale media;
• sociale media inzetten voor ruimtelijke plannen en projecten.

Mooie uitdagingen voor het nieuwe jaar en veel om over na te denken bij het luisteren van de top 2000 de laatste dagen van 2011! En voor iedereen die wil starten met sociale media het slot advies van de Unconference: Gewoon doen!

Rijksvisie op de veehouderij

Er is op dit moment volop discussie over de toekomst van de veehouderij in Nederland. Staatssecretaris Bleker heeft mede namens de staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu zijn visie op de veehouderij in Nederland aangeboden aan de Tweede Kamer.

De toekomstvisie is mede gebaseerd op de rapportage over de maatschappelijke dialoog over de toekomst van de veehouderij in Nederland (de rapportage Van mega naar beter van de heer Alders) en op het advies van de commissie Van Doorn (Al het vlees duurzaam) dat is opgesteld in opdracht van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant.

Interessante vraag is welke ruimtelijke uitwerking deze visie en het advies van de commissie Van Doorn hebben. Ik weet het nog niet. Uitdaging voor de komende tijd!

Het verbeten verzet op de vloeiweide

Ik woon nu iets meer dan 3 jaar in Breda. Toen ik hier net woonde wist ik weinig over de omgeving. En wat is er dan leuker om je hobby fietsen te combineren met het verkennen van de omgeving van Breda. Zo reed ik met mijn mountainbike door het buitengebied van Rijsbergen en Zundert. 

Tijdens een van mijn fietstochten stuitte ik in een bos op de fundering van een huis. Dat kom je in Nederland niet zo vaak tegen, dus ik stopte. Bij de fundering bleek een informatiebord te staan met daarop het verhaal bij deze fundering. Hier (op de Vloeiweide) bleek in de Tweede wereldoorlog een drama te hebben plaatsgevonden.

De afgelopen drie jaar heb ik in de diverse lokale kranten de verhalen gelezen over dit drama. Op het landgoed De Vloeiweide stond een boswachtershuisje. Boswachter Ernst Neefs woonde hier met zijn vrouw en acht kinderen: vier dochters en vier zonen. In september 1944 richten verzetsmensen van de Ordedienst (OD) in het boswachtershuis een radiozender in. Vijf marconisten en acht bewakers bemanden de post. 

Maar niet voor lang. Door verraad ontdekten de Duitsers de zendpost. In de vroege morgen van 4 oktober 1944 werd door de Duitsers een overval uitgevoerd op de Radiopost in de Vloeiweide. In het huis waren 14 mensen. Bij deze overval kwamen vijf medewerkers van de OD om het leven. Op 5 oktober 1944 werden als represaille acht medewerkers van de OD op de Schietheide in het Mastbos, aan de Galderseweg, in de omgeving van Ginneken terechtgesteld. De verzetsstrijders behoorden tot een Radiopost en een Bewakingsgroep van het Gewest 16 van de Ordedienst. Bij de overval kwamen ook de moeder en drie kinderen van het gezin van boswachter Neefs om het leven. De boswachterswoning brandde gedeeltelijk af. 

Op de plaats waar de woning heeft gestaan herinnert de fundering van het huis en een gedenkteken aan de slachtoffers die door de Duitsers en hun Nederlandse handlangers op een zeer lafhartige wijze werden omgebracht. 

Rinie Maas (ook auteur van vele artikelen over dit drama) heeft een boek geschreven waarin hij het gevecht van incident naar incident beschrijft. Volgens de website van het boek werden nog nooit  verzetshandelingen zo minutieus vastgelegd, dankzij jarenlang nauwgezet onderzoek in archieven en interviews met tientallen betrokkenen in Breda, Oosterhout, Etten-Leur en Zundert. Daardoor geeft het boek antwoord op vragen die al lang leven. Geïnteresseerd in het boek, kijk op: http://www.vloeiweide.nl/. Ik ben benieuwd naar het boek, wellicht ligt deze straks onder de kerstboom.

Zo kun je dus al fietsende door het buitengebied kennis maken met de geschiedenis en verhalen over het gebied.

Met de megastallen hebben we er een megaprobleem bij

Via @Boetele werd ik geattendeerd op een artikel van eerder dit jaar in NRC: Met de megastallen hebben we er een megaprobleem bij. Het geeft de ingewikkelde discussie over megastallen weer.

De conclusie van het artikel: "Megastallen zijn geen landbouwkundig probleem. Het gaat over de dilemma’s van duurzame ontwikkeling. Afgezien van het vroegere ministerie van Landbouw heeft tot voor kort niemand hierover willen nadenken. De kunst van regeren is het afwegen van ongelijksoortige doelen – varkens of natuur, boereninkomen of volksgezondheid. Dat afwegen is een ondankbare taak, zeker nu elke groep die zich tekortgedaan voelt, zijn standpunt ongenuanceerd uit op internet. In tijden van oorlog roept de politiek makkelijk ‘Voorwaarts!’, maar in tijden van welvaart is men steeds vaker verdeeld over welke doelen de doorslag moeten geven en dreigt een patstelling".

Hoe kan de discussie rond megastallen uit de emotie gehaald worden? Zowel landbouw, burgers in het buitengebied als de consument wensen in duurzamer voedselproductie. Maar hoe krijg je alle partijen op een lijn?

Gebiedsontwikkeling met co creatie?

Ik raak steeds meer geïnteresseerd in de mogelijkheden van co creatie. ICo creatie is bij gebiedsontwikkeling en ruimtelijke planvorming een nieuwe ontwikkeling.
Deze interesse is vooral gewekt door Eline van der Veen, directeur van streekhuis Krommerijn. Zij is dit jaar met interessante initiatieven gekomen:

• picknick Kromme Rijn

Picknick Kromme Rijn, samen eten, eten delen in de prachtige krommerijnstreek: een toegankelijk voorbeeld van zelforganisatie op het platteland. De picknick is een experiment naar aanleiding van de unconference plattelandsontwikkeling 2.0 van Netwerkplatteland op 15 juni jl. En past naar de veranderingsprocessen in de plattelandsontwikkeling. De picknick is een eerste vingeroefening naar goede vormen om gebiedsprocessen/samenwerkingsprocessen te verbeteren met ondersteuning van virtuele dialogen en cocreatie en met minder overheidsgeld, meer inzet van sociaal kapitaal en marktkapitaal (tekst bij nominatie voor Galjaardprijs)

.

• verjaardagswandeling

Eline viert haar verjaardag vaak met een flinke winterwandeling. Na de kerstdagen een heerlijke manier om samen actief te zijn. De samenstelling van de groep varieert. Dit jaar is haar uitnodiging heel open en breed: nieuwe ontmoetingen, samen delen en (meer)waarde creëren. Een uitdaging die haar persoonlijk, professioneel en virtueel inspireert. De kunst voor Eline is deze inspiratie steeds opnieuw concreet te maken op weg naar een nieuwe en duurzame economie die we samen bouwen.

Interesse gewekt? Eline heeft een blog geschreven over “transitie management” in gebiedsontwikkeling. Volgens Eline bruikbaar in de zoektocht naar manieren van co creatie in gebiedsontwikkeling vanuit de samenleving als alternatief voor het uitvoeren van overheidsplannen: http://bit.ly/sNU2M9.

Mijn interesse is er. Nu verder nadenken over concrete mogelijkheden voor co creatie. Of gewoon doen.....?

Videoblogserie toekomst glb

De landbouw krijgt veel subsidie, waarom hebben we een gemeenschappelijk landbouwbeleid? Waarom hebben de boeren veel geld nodig? Tijden veranderen, hebben we dit gemeenschappelijk (subsidie) beleid nog nodig?

Voor wie vragen heeft over of geïnteresseerd is in het nieuwe gemeenschappelijk landbouwbeleid: op de website glb toekomst geven jonge ondernemers hun mening. De videoblogserie is een initiatief van jongerenorganisaties NAJK en YFM. NAJK is de belangenbehartigingsorganisatie voor jonge boeren en tuinders en de YFM is een jongerennetwerk dat zich inzet voor een ‘good, clean and fair’ voedselsysteem. 

Leuk voor wie het verhaal vanuit jonge ondernemers wil horen!

Geleerd en bewuster geworden door No impact week

Wij hebben deze week meegedaan aan no Impact week
De afgelopen week was No impact week. Mijn vrouw heeft ons aangemeld en we kregen per dag tips en opdrachten om zo duurzaam mogelijk te leven. Het ging er niet om dat je alles deed en dat alles lukte, maar vooral om bewustwording. Met een gezin met twee kleine kinderen blijkt het erg lastig om minder te wassen en de afwasmachine minder te laten draaien. Het onderdeel waar we wel in dachten te slagen, zo duurzaam mogelijk boodschappen doen, bleek moeilijker te zijn dan gedacht.

Het bleek moeilijk om duurzaam boodschappen te doen
Vooraf denk je dat je weinig duurzaam boodschappen doet vanwege de prijs, maar het blijkt ook aan het aanbod te liggen. Het is erg lastig in reguliere winkels en supermarkten voor alles wat je nodig hebt een duurzaam geproduceerd artikel te vinden (zelfs als je duurzaam in de breedste zin van het woord ziet).

Weinig duurzame artikelen door vraag of aanbod?
Dat in de winkel te weinig duurzaam geproduceerde producten te vinden zijn, ligt dat aan mij als consument (ik koop deze producten niet genoeg) of komt het door het aanbod (ze worden niet geproduceerd)? Het lijkt erop dat consument, producenten en de retail elkaar in een wurggreep houden.

Interessant artikel: vooroplopen in de agrarische revolutie
Met de ervaringen van de afgelopen week in gedachten stuitte ik op een interessant artikel van Strategy Consultants in Nieuwe Oogst van zaterdag 22 oktober. Hierin geven zij aan dat de Nederlandse foodsector ijzersterk is, maar op ramkoers licht met de samenleving die de sector als een probleem ziet (mooie koppeling met consument). De wereld vecht om voedsel, energie en water en dit probleem wordt alleen maar groter. Strategy Consultants roepen op om van Nederland een proeftuin te maken voor efficiënte en duurzame productie. Met onze kennis en technologie kunnen wij op dit gebied vooroplopen in de wereld.

Investeren in innovatie en internationalisering
Strategy Consultants roept Nederland op om te blijven investeren in innovatie en internationalisering. Lokale productie moet meer worden ingezet voor innovatie dan voor productie. De sector moet waarde creëren met innovatie en export van concepten (kennis en oplossingen) niet met fysieke producten (laten we beginnen met minder fysieke producten?) Multinationals en MKB moeten volgens Strategy Consultants de handen ineenslaan met innovatiefinanciering en ruimtelijk beleid  (waarom niet met 3.0 samenwerkingsvormen?). Kort gezegd: gebruik en behoud de internationale voorsprong van Nederland

Wat moet er gebeuren?
Het artikel sluit aan bij onze ervaringen deze week. Meer duurzame producten in de winkel. Maar hoe?
* Meer vraag naar duurzame producten
Ik moet als consument meer duurzaam kopen. De voedselsector moet uiteraard geld opbrengen en zal sneller duurzaam gaan produceren als er een duurzame vraag is. De consument die tegen megastallen, antibioticagebrui, stankoverlast, etc zijn, moeten zich in de winkel daar ook naar gedragen.

* Op zoek blijven naar de ultieme duurzame voedselproductie
Is het mogelijk om volledig duurzaam voedsel te produceren als je de verschillende aspecten die de maatschappij vraagt bij elkaar brengt? Denk aan volksgezondheid, dierenwelzijn, behoud landschappelijke kwaliteiten, een schoon milieu en betrouwbaar gezond voedsel. En dan zo dat de boer ook geld verdient. Kunnen wij met onze kennis het ultieme landbouwbedrijf creëren? En vervolgens natuurlijk dit concept exporteren naar de rest van de wereld?

Bewustwording No Impact week
No impact week heeft haar doel bereikt: leren en bewustwording. Maar je leert vooral dat het zo makkelijk nog niet is. Duurzame producten vinden, wat is nu eigenlijk duurzaam en hoe werkt het hele systeem van productie tot consumptie? Het levert vooral veel nieuwe vragen op.
Maar het artikel van Strategy Consultant zet mij wel aan het denken over de bijdrage die ik kan leveren in de ontwikkelingen die nodig zijn om te komen tot een meer duurzame wereld.

Twitterchat Gemeenschappelijk Landbouw Beleid (GLB)

Afgelopen zondag heb ik meegedaan met een Twitterchat van Guusnet. Elke week is er om 21.00 een Twitterchat. Deze kun je op Twitter volgen via #guusnet. Zondag was het onderwerp het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid (GLB) van de Europese Unie.


Gemeenschappelijk Landbouw Beleid
Het gemeenschappelijk landbouwbeleid van de Europese Unie (EU) is in 1957 ingevoerd. Het doel was boeren een redelijk inkomen te bieden. Consumenten moesten verzekerd zijn van voldoende voedsel. De Europese Unie (EU) gaat het gemeenschappelijk landbouwbeleid wijzigen. Belangrijke redenen hiervoor zijn de voortschrijdende liberalisering van het mondiale handelsklimaat, de uitbreiding van de Europese Unie in oostelijke richting, de doelstelling van de EU om milieuzorg in de gehele regelgeving te verwerken, en de toenemende aandacht van de consument voor voedselveiligheid, voedselkwaliteit en dierenwelzijn. Ten slotte moet het GLB zich ook aanpassen aan verdere decentralisatie, meer transparantie en eenvoudiger voorschriften. Inmiddels heeft de Europese Commissie  wetgevingsvoorstellen voor de aanpassing van het GLB gepresenteerd.
Wil je meer weten over de toekomst van het GLB kijk dan eens op de website Toekomst GLB van Netwerk Platteland.

Nederlandse visie op GLB
Nederland heeft in reactie op de voorstellen van de EU aangeveven een flexibel en Europees keuzemenu voor de vergroeningsmaatregelen te willen. Op die manier kunnen landen zelf concrete maatregelen treffen die het meeste effect sorteren en het best passen bij het land en de ondernemers. Nederland wil boeren belonen voor maatschappelijke prestaties die zij leveren. Dat kan bijvoorbeeld agrarisch natuurbeheer zijn of investeringen in duurzame stallen. Het kabinet vindt de huidige voorstellen onvoldoende effectief. Zij leiden niet tot een verbetering van de biodiversiteit maar leveren wel extra uitvoerings-, controle- en administratieve lasten op voor overheid en boeren. Ook zal het kabinet pleiten voor de mogelijkheid van een vrijwillige, regionale diversiteit in vergroeningsmaatregelen, en een rol voor boerencollectieven zoals agrarische natuurverenigingen.

Twitterchat
De meningen over de voorstellen van de EU waren verdeeld tijdens de Twitterchat . Kijk voor een verslag van de chat op de website van Netwerk Platteland.

Wat mij betreft moeten we voor ogen houden waarom we een GLB hebben. Niet voor inkomenssteun voor boeren, maar voor een maatschappelijk doel. Het oorspronkelijke doel, een goede voedselvoorziening kan in de huidige tijd breder getrokken worden. Ik weet niet de ins en outs van het GLB, maar de doelen voor de komende tijd moeten wat mij betreft zijn:
* Duurzame voedselvoorziening: voldoende voedsel, kwalitatief goed voedsel en duurzaam geproduceerd voedsel
* Een leefbaar platteland met ruimtelijke en ecologische kwaliteit.
Het GLB moet zorgen voor financiering van diensten van ondernemers (o.a. boeren) die producten of diensten leveren die een bijdrage leveren aan deze doelen.

Herfst in het buitengebied van Breda

Het is Herfstvakantie. Op weg naar de kinderboerderij Wolfslaar heb ik wat sfeerbeelden gemaakt van de herfst in het buitengebied van Breda.

Aa of Weerijs

Dr Schaepmanlaan naar Mastbos

groot onderhoud in Mastbos

Bouvigne

Mark bij het Ginneken

Van Rith naar Lies

Veehouderij bij Lies

De hongerige stad - Lokaal Voedsel

Na een positief verhaal van een collega en verschillende berichten op Twitter ben ik het boek de Hongerige stad van Carolyn Steel aan het lezen. In het boek laat Carolyn Steel zien hoe de relatie tussen voedsel en steden ons leven bepaald. Erg interessant bijvoorbeeld omdat de meeste mensen tegenwoordig niet meer weten waar het eten dat ze in de supermarkt kopen vandaan komt en hoe het geproduceerd wordt. Natuurlijk ben ik vanuit de ruimtelijke ordening ook benieuwd wat voedsel voor de inrichting van een stad betekend (en de binding tussen stad en platteland). Ik ben net begonnen met lezen, dus nog niet ver genoeg om een mening te kunnen vormen.


Er zijn verschillende interessante blogs geschreven even over lokaal voedsel/ regionale voedselvoorziening:
- Je voedsel waarderen. Waarom eigenlijk? door Dorine Ruter
- Waarom ‘lokaal voedsel’ in Nederland? door Dick Veerman
Interessante blogs als je een mening over dit onderwerp wilt vormen.

Ecologische verbindingszones: de nieuwe kleren van de keizer

Mijn collega Eric van der Aa heeft in een artikel in het blad Toets het concept ecologische infrastructuur kritisch tegen het licht van de wetenschap en het gezond verstand gehouden. Interessant artikel met een andere manier van kijken naar natuurontwikkeling: Ecologische verbindingszones; de nieuwe kleren van de keizer


Ik ben benieuwd hoe andere deskundigen tegen de visie van Eric aankijken.

Voor de muziek uit lopen?

Bij het opstellen van bestemmingsplannen buitengebied komen vele ontwikkelingen in het landelijk gebied voorbij. Soms kunnen ze worden meegenomen vaak ook niet. De vraag is of we met het opstellen van bestemmingsplannen achter de feiten aan lopen.

Ontwikkelingen gaan snel. Soms te snel voor het beleid of de ruimtelijke ordening om tijdig op te reageren en bij te sturen. Het is natuurlijk  interessant om na te denken welke nieuwe ontwikkelingen we zien en of we met beleid en ruimtelijke ordening nieuwe ontwikkelingen mogelijk kunnen maken.

Het landelijk gebied is en blijft in beweging. Welke ruimtelijke weerslag gaan actuele ontwikkelingen krijgen? Denk bijvoorbeeld aan:
• verandering van het gemeenschappelijk landbouw beleid (glb);
• hernieuwde binding tussen stad en land: regiovoedselvoorziening;
• stadslandbouw (in de stad, maar ook op rand stad en platteland?);
• veranderingen in het natuurbeleid van de overheid;
• toenemende aandacht voor ruimtelijke kwaliteit.

Hoe ziet het platteland van de toekomst eruit en wat betekend dit voor de ruimtelijke ordening? Deze vraag komt de komende tijd op verschillende plaatsen aan de orde, onder andere bij;
• najaarsconferentie Netwerkplatteland
• Symposium 'Vrijetijdslandschappen op nieuwe gronden!' van BureauBUITEN, Terra Incognita, ANWB, Taskforce Multifunctionele Landbouw en Veelzijdig Boerenland.
Ik ben er zelf niet bij, maar waarschijnlijk collega's wel. Ik ben benieuwd naar de ideeën over het platteland van de toekomst die daar naar boven komen.

Een Blog!

Het is zover: mijn Blog is online!
Nadat ik in januari gestart ben met Twitter ben ik steeds meer geïnteresseerde geraakt in Sociale media. Mijn vrouw had al een Blog dus ik kende al de kracht en mogelijkheden van bloggen. Na een Unconference van Netwerk Platteland over Sociale media en een Twitter chat van Guusnet over bloggen ben in geïnspireerd geraakt om ook te gaan bloggen. Het heeft nog even geduurd, maar nu is mijn blog online!

Belangrijkste vragen die je gaat stellen voordat je een blog start zijn:
• waar ga ik over schrijven?
• vinden andere mensen wel interessant wat ik te melden heb?

Het laatste moet gaan blijken, maar dat moet me niet weerhouden om gewoon te beginnen. Maar waar ga je over schrijven? Je (privé) leven, werk, nieuws, hobby's? Het kan allemaal natuurlijk. Ik denk aan een mengelmoes, maar wil vooral kennis en informatie gaan delen over de ruimtelijke ordening en het landelijk gebied, maar dan wel met een persoonlijk tintje.

Al schrijvende ga ik vanzelf ervaring opdoen, krijg ik hopelijk reacties en krijg ik inspiratie over de inhoud en informatie op mijn blog. Dus laat gewoon weten wat je van mijn berichten en mijn blog in het algemeen vindt. Daar leer ik van!